Στις 20 Ιουνίου 1978, η Θεσσαλονίκη βίωσε έναν από τους πιο καταστροφικούς σεισμούς στην ιστορία της, με 49 ανθρώπους να χάνουν τη ζωή τους και εκατοντάδες να τραυματίζονται. Ο σεισμός, με μέγεθος 6,5 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, προκάλεσε εκτεταμένες ζημιές σε κτίρια και υποδομές, αφήνοντας την πόλη σε κατάσταση χάους.
Η καταστροφή δεν περιορίστηκε μόνο στις υλικές ζημιές. Οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης βρέθηκαν αντιμέτωποι με μεταφυσικές ιστορίες και φήμες που κυκλοφορούσαν ευρέως εκείνη την εποχή. Πολλοί ανέφεραν ότι είδαν φαντάσματα και άκουσαν ανεξήγητους ήχους, προσθέτοντας μια αίσθηση μυστηρίου στην ήδη τραγική κατάσταση.
Η αντίδραση των αρχών ήταν άμεση, με ομάδες διάσωσης να εργάζονται αδιάκοπα για να απεγκλωβίσουν ανθρώπους από τα ερείπια. Η αλληλεγγύη και η συνεργασία των κατοίκων ήταν αξιοσημείωτη, καθώς πολλοί προσέφεραν βοήθεια στους πληγέντες και συμμετείχαν στις προσπάθειες αποκατάστασης.
Παρά την τραγωδία, η Θεσσαλονίκη κατάφερε να ανακάμψει και να ξαναχτίσει τις υποδομές της. Η εμπειρία του σεισμού του 1978 άφησε ανεξίτηλο σημάδι στην πόλη, αλλά και ενίσχυσε την ανθεκτικότητα και την αλληλεγγύη των κατοίκων της.
Σήμερα, η Θεσσαλονίκη θυμάται εκείνη την ημέρα με σεβασμό και δέος, αναγνωρίζοντας τη σημασία της προετοιμασίας και της ενότητας σε περιόδους κρίσης.
